سازه فلزی

توضیحات

سیستم سازه ای چیست؟

سیستم سازه ای (Structural System)، اصطلاحی در مهندسی سازه است که برای اشاره به مجموعه اعضای باربر یک سازه مورد استفاده قرار می‌گیرد. این سیستم، روش اجرای اجزای سازه و نحوه نگهداری یا انتقال بارها توسط آنها را نمایش می‌دهد. سیستم‌های سازه‌ای به منظور نگهداری از کل سازه یا بخشی از آن طراحی می‌شوند.

به عنوان مثال، وظیفه سازه اسکلت فولادی، نگهداری از کل ساختمان و تمام اجزای درون آن است. در حالی که یک سازه فضاکار، فقط وظیفه نگهداری از سقف را بر عهده دارد. برخی از متداول‌ترین و شناخته‌شده‌ترین سیستم‌های سازه ای عبارتند از:

• سیستم دیوار باربر یا سازه پیوسته: دیوارها در این نوع سازه ها، وظیفه نگهداری و انتقال بارهای اعمال شده بر سازه را بر عهده دارند. روش قدیمی اجرای دیوارها در ساختمان مصالح بنایی را می‌توان به عنوان یک سیستم سازه پیوسته در نظر گرفت.
• سیستم تیر و ستون یا سازه قابی: سازه‌هایی هستند که از ترکیب تیر و ستون (اسکلت فولادی، بتن آرمه، چوبی) برای انتقال بار استفاده می‌کنند.
• سازه پوسته ای: سازه هایی متشکل از مصالح ساختمانی نازک هستند. این سیستم اغلب به منظور اجرای سقف در سازه های نیازمند فضای داخلی بزرگ (بدون دیوار یا ستون) مورد استفاده قرار می‌گیرد. تغییر شکل سازه های پوسته ای تحت بارهای اعمال شده نسبتا کم است.
  سیستم کششی یا سازه کابلی: سیستم‌هایی هستند که پایداری مجموعه را توسط تحمل بارهای کششی و به وسیله اعضایی نظیر کابل تامین می‌کنند. پل‌های معلق، نمونه ای شناخته‌شده از سیستم سازه کششی هستند.
• سیستم غشایی یا سازه پارچه‌ای: سازه هایی هستند که توسط غشا یا چادرهای تحت کشش، یک فضای بسته را به وجود می آورند. این سیستم توسط عضوهای غشایی، میله و کابل تشکیل می شود. سیستم غشایی ترکیبی از سیستم کششی و قابی است.
• سازه خرپایی: سیستم‌هایی هستند که از اتصال چندین عضو (به شکل مثلث) تشکیل می شوند. سیستم سازه خرپای به دلیل ظرفیت باربری بالا، کاربرد زیادی در اجرای سازه‌های بزرگ دارند.